Mars – Andy Weir – Heel je chemie, fysica en gevoel voor humor maar boven!

Titel: Mars
Auteur: Andy Weir
Uitgever: Karather uitgeverij
Pagina’s: 344
Uitgave: Paperback
Links: Goodreads

Korte inhoud:

Astronaut Mark Watney wordt door zijn expeditiegenoten voor dood op Mars achtergelaten. Maar Mark blijkt nog in leven, de vraag is of hij de planeet ooit nog zal verlaten…

Review:

Mijn TBR jar uitdaging van de maand was “lees een Sci-Fi boek”. De reden waarom ik deze uitdaging koos is waarschijnlijk vrij duidelijk. Ik lees weinig Sci-Fi en als ik het al lees dan geniet ik er jammer genoeg niet van. Het is gewoon niet echt mijn ding en gezien ik af en toe wel buiten mijn comfortzone wil lezen, besloot ik deze uitdaging toe te voegen.

Mars stond al een hele tijd op mijn te lezen lijstje. Voornamelijk omdat ik erg graag de film wou bekijken. (Ik hou wel ontzettend van Sci-Fi films en tv-reeksen.) En ik moet zeggen dat ik genoten heb van dit boeken. Dit een beetje tegen de verwachtingen in.

De reden waarom ik Mars zo een fijn boek vind moet je volgens mij bijna volledig zoeken bij Mark Watney, de astronaut die vast komt te zitten op de planeet en via een logboek zijn verhaal vertelt. Mark is zo intelligent en grappig dat je onmiddellijk door hem gecharmeerd wordt. Volgens mij is ook hij ligt hij ook aan de basis van het succes. Het verhaal zelf is erg wetenschappelijk geïnspireerd. Wat natuurlijk logisch is, want we hebben het hier over ruimtereizen, astronauten, overleven op een andere planeet en heel wat fysica en chemie. Voor mij persoonlijk was het wetenschappelijke aspect van het boek een beetje te veel van het goede. Tegen het einde van het verhaal begon ik echt diagonaal door alle wiskundige formules en theorieën te lezen. Maar ik wou wel blijven lezen, want Mark zorgde ervoor dat er toch altijd dat randje zwarte humor was, daardoor het verhaal draagbaar werd. Mark slaagt er zelf in zijn bijna-dood ervaringen op een zwartgallige, hilarische manier te brengen. Doodgaan in Watneys wereld is behoorlijk grappig, kennelijk.

Hoewel ik echt genoten heb van Mark zijn hoofdstukken, les ik toch nog net een tikkeltje liever de hoofdstukken over NASA en de basis. Ik vond het bijvoorbeeld ontzettend interessant om te lezen hoe NASA met alle media aandacht omging. Ook hoe de reddingsmissie opgebouwd werd was boeiend en vooral verstaanbaar voor de lezer. Je ziet duidelijk dat Andy Weir heel veel onderzoek heeft gedaan om zijn verhaal geloofwaardig te maken.

Er wordt ook ingezoomd op de aarde zelf. Hoe gaat de wereld om met een ramp van dit formaat. Ook hier werd er weer heel realistisch omgesprongen met deze info. Overal ter wereld verzamelen mensen om samen op grote schermen te kijken naar reddingsacties. Elke dag zijn er speciale uitzendingen over Mark en de stand van zaken. Volgens mij zou de wereld inderdaad zo reageren op een situatie.

Hoewel ik in deze review aanhaalde dat ik behoorlijk enthousiast ben over de hoofdstukken vanuit Marks POV. Maar toch zou er van mij een beetje minder Mark en wat meer Nasa en Hermes gemogen hebben. Na 250 Soles had ik het wel weer gehad met zijn geraas over aardappelen en hoe je water creëert uit het niets. Het begon allemaal een beetje langdradig te worden en herhaalde zichzelf te vaak. Dit zorgde ervoor dat ik echt begon diagonaal te lezen. Maar stoppen met lezen dat was geen optie. Ik moest en zou te weten komen of Mark levend en wel terug zou keren.

 

 Donkere humor! Tijdens het lezen moest ik regelmatig hardop lachen.
 Goede research! Het verhaal werd goed onderbouwt.
 Zeer realistisch opbouw.
 Sterke wereldopbouw.
Soms wat te veel herhaling.
 Erg wetenschappelijk georienteerd.

Al bij al een aangenaam boek om te lezen. Soms een beetje te veel Science en wat te weinig Fiction.